Strona głównaStrona głównaLista Dobrych KsiążekPrzeczytane książki100 tytułów BBCKsiążki o książkachniedziela, 2 marca 2014#Luty KulturalniePrzed wami drugi odcinek kulturalnego sprawozdania miesiąca. Wydaje mi się, że zostało zapisane w gwiazdach, by drugi odcinek przypadł akurat na drugi miesiąc roku. Harmonia i przeznaczenie. Dobra, żartowałam. Zawsze tak nieśmiesznie żartuję, gdy nie wiem, co napisać i jest mi głupio. Tym bardziej, że w lutym ani razu nie byłam w teatrze i trochę się boję, że Monika na mnie nakrzyczy. Może da się jakoś rozłożyć i przypisać do innych miesięcy skumulowane w styczniu aż trzy wizyty w teatrze. Książek też niewiele przeczytałam, gdyż dużo czasu zajmuje mi życie. Powymyślałam sobie pracę i studia, a teraz mam mało godzin na romanse z książkami i z innymi obiektami w sumie też. Życie jest smutne.Nie przedłużając, przedstawiam wam jak wyglądał mój kulturalny luty:Kategoria: KSIĄŻKI1. "Morfina" Szczepan Twardoch - Przyznaję, że nie jestem morfinistką i nie przyjęłam całej dawki od razu, za jednym zamachem. Pierwsze podejście do "Morfiny" miałam 241 dniu temu, tak podaje Instagram przy zdjęciu w sandałkach. Przeczytałam kilkanaście stron i nie mogłam dalej. Czułam, że to nie jest dobry czas. Po kilku miesiącach "Morfina" była wybrana na kolejne spotkanie Żoliborskiego DKK i to zmobilizowało mnie do podjęcia drugiej próby. Było znacznie lepiej, ale i tak nie przeczytałam na czas, a skończyłam dopiero w lutym. Doceniam zalety pisarstwa Twardocha, nawet mi się ono podoba, ale "Morfina" jako całość była w moim odczuciu niepotrzebnie przeciągnięta. Mimo tego, polecam, bo to cenne literackie doświadczenie.2. "Maestro. Historia milczenia" Marcin Kącki - Reportaż Kąckiego jest jedną z najsmutniejszych rzeczy, jakie czytałam. Nieprawdopodna historia, przedstawiony mechanizm molestowania i ukrywania go przez otoczenie wbijają szpilki w serce, gdy uświadomiamy sobie, że to sie działo naprawdę. W Poznaniu przez kilkadziesiąt lat. Rozszerzało się jak zaraza, zbierało żniwo, łamało psychikę dzieci, które jeszcze nie zdawały sobie z tego sprawy. Ważna pozycja w zbiorze polskich reportaży. Warto przeczytać.3. "Miłość dobrej kobiety" Alice Munro - Kolejna książka, po którą sięgnęłam dzięki DKK. Zbiór opowiadań noblistki skłania do rozmyślań i jest dla mnie ważnym odkryciem, bo wymusza uważność. Nieoficjalnie w nowym roku postanowiłam, że będę czytać lepiej: wolniej, uważniej, bardziej świadomie. Munro jest idealna do takiego czytania. Czytając ją inaczej, można przegapić to, co najważniejsze, można w ogóle nie zauważyć wyjątkowości jej literatury. Noblistka bierze pod lupy fragmenty życia swoich bohaterów i pokazuje czytelnikowi szczegół po szczególe. Każde zdanie jest tu istotne i warte zapamiętania.Tylko trzy książki, trzy tytuły. Jednak czuję, że każdy z nich mnie w pewnien sposób wzbogacił. Uważniejsze dobieranie lektur, uważniejsze pochylanie się nad nimi, rozmyślanie, wchłanianie słów, nie tylko przesuwanie po nich wzrokiem. Z sz